Alle religies, overtuigingen en bijgeloof bevatten een duizendjarig dogma. Het is een metafysische transcriptie van de eindigheid van het leven zelf.
Alles leeft en sterft. Tussen deze twee toestanden doorlopen menselijke wezens, door toeval en vervolgens door determinisme, fasen van levens- en doodsimpulsen.
Dit mechanisme brengt ons ertoe om te zeggen dat het bestaan het begin van het einde is. Ik vat deze bewering omgekeerd op en beschouw het bestaan als het einde van het begin.
Homo sapiens zal al zijn kunstgrepen hebben gebruikt in een vergeefse zoektocht naar transsubstantiatie met als enige doel voor altijd te overleven en nooit vergeten te worden.
Aan het einde van deze reis blijft er alleen een lege wereld over waaruit architecturale overblijfselen tevoorschijn zullen komen.
In deze tentoonstelling worden twee werken gepresenteerd.
De figuur van de monoliet in lege metafysische ruimtes en landschappen die de fysieke transcriptie zijn van het einde van het begin van onze beschavingsreis.
Naakte landschappen, voorstellingen van verloren Edens, voorafgaand aan alle menselijke activiteit en voorafgaand aan het einde van het begin.
SIC TRANSIT GLORIA MUNDI: Jimmy Ruf
Past exhibition